મારી સોનપાપડી

લઘુલિકા: મારી સોનપાપડી

***** ** ** * * *** ** ****

મારી સોનપાપડી

સોનપાપડીનો તાજમહાલ બની શકે?

હસશો નહીં, મિત્ર! કોઇના પ્રેમની કદર ન થઈ શકે તો કાંઈ નહીં, પરંતુ મજાક તો કદી ન કરવી!

અમદાવાદમાં ઇસ્કોન ટેમ્પલ પાસે “મારી સોનપાપડી” નજરે પડશે. અમદાવાદની બિઝનેસ ટ્રીપ વખતે હું સોનપાપડી ત્યાંથી અચૂક ખરીદું. ક્વૉલિટી અને સ્વાદ ઉપરાંત કોઈક અદમ્ય ખેંચાણ શું હશે? કાઉંટરની પાછળ રાખેલ તસ્વીર? તસ્વીર શું- વાળથી ઢંકાયેલ એક નમણા ચહેરાની આછી રૂપરેખા; માત્ર ગુલાબી ગાલની ઝલક.

આ ટ્રીપ વખતે “મારી સોનપાપડી” શોપ પહોંચ્યો, ત્યારે એકેય ગ્રાહક નહીં! કાઉંટર પર એકલો યુવાન માલિક. વાતચીતની તક ઝડપી.

“અમૃતસરથી ઇંદોર જાવ- તમારી સોનપાપડી જેવી ક્યાંય ન મળે!”

“થેંક્સ”.

“બિઝનેસ વધારો તો?”

“આ બિઝનેસ નથી, સર. મારો તાજમહાલ છે. તાજમહાલની બીજી બ્રાંચ હોય?”

મેં મૃદુતાથી જીવન અને પ્રેમની ફિલોસોફીની વાત કરી; યુવાન ખીલ્યો.

 “આ તસ્વીર જોઈ?”

 “તમારાં પત્ની… ??” મેં અનુમાન કર્યું.

“લગ્ન જ કોણે કર્યાં છે?” યુવાને ફિક્કું સ્મિત કરી આગળ ચલાવ્યું, “ટૂંકમાં કહું તો, મેં નાનપણમાં માતાપિતા ગુમાવ્યાં. ફાઇનલ બીએમાં આવ્યો ત્યારે આંખો ચાર થઈ. નમણાં ફૂલ સમી તે ફર્સ્ટ યરની સ્ટુડન્ટ. પહેલી વાર મારી જીંદગીમાં ફૂલ ખીલ્યાં. લાયબ્રેરીથી મુલાકાત ઇસ્કોન ટેમ્પલ સુધી પહોંચી ગઈ. બે વર્ષમાં તો તેણે મારા જીવનને પ્રેમથી ભર્યું ભર્યું કર્યું! સવારે કોલેજ, સાંજે ઇસ્કોન મળીએ; દર્શન કરી રાધાકૃષ્ણને આત્મસાત કરીએ. છૂટાં પડતાં હું તેના ગાલ ચૂમતો; મને તેના રેશમી ગાલ ખૂબ ગમતાં.”

ફિક્કું હસી તેણે આગળ ચલાવ્યું, “મારે મન પ્રેમ એટલે હૃદયની સરવાણી, આરાધના, સમર્પણ.. પણ બે વર્ષમાં તેને કોલેજનો રંગ ચઢ્યો! તેને મારી લાગણીઓ ફાલતુ બકવાસ લાગવા લાગી. વિદેશની ઘેલછામાં તેણે એક એનઆરઆઇ સાથે લગ્ન કરી લીધાં..”

“અત્યારે ક્યાં છે?”

“મુંબઈમાં. સુખી હશે. મળ્યો નથી. અહીં જ મળી જાય છે!”, તેણે હૃદય પર હાથ મૂક્યો.

“તમે?”

“ઇંદોર જઈ હું સોનપાપડી બનાવતાં શીખ્યો. માસ્ટરી મેળવી. અહીં દુકાન કરી.”

“કેમ સોનપાપડી જ?”

“પ્રેમથી ચૂમેલા તેના ગાલની મીઠાશ… સોનપાપડી સિવાય શામાં મળે?” ભીની આંખો લૂછતાં કહે, “હું તેને સોનપાપડી કહેતો! મારી સોનપાપડી!”

***** ** ** * * *** **

***** ** ** * * *** **

गुजराती लघुलिका “मारी सोनपापडी” देवनागरी लिपि में

*** *** *** *** *** **

मारी सोनपापडी

सोनपापडीनो ताजमहाल बनी शके?

हसशो नहीं, मित्र! कोईना प्रेमनी कदर न थई शके तो कांई नहीं, परंतु मजाक तो कदी न करवी!

अमदावादमां इस्कोन टेम्पल पासे “मारी सोनपापडी” नजरे पडशे. अमदावादनी बिज़नेस ट्रीप वखते हुं सोनपापडी त्यांथी अचूक खरीदुं. क्वॉलिटी अने स्वाद उपरांत कोइक अदम्य खेंचाण शुं हशे? काउंटरनी पाछळ राखेल तस्वीर? तस्वीर शुं- वाळथी ढंकायेल एक नमणा चहेरानी आछी रूपरेखा; मात्र गुलाबी गालनी झलक.

आ ट्रीप वखते “मारी सोनपापडी” शोप पहोंच्यो, त्यारे एकेय ग्राहक नहीं! काउंटर पर एकलो युवान मालिक. वातचीतनी तक झडपी.

“अमृतसरथी इंदोर जाव- तमारी सोनपापडी जेवी क्यांय न मळे!”

“थेंक्स”.

“बिझनेस वधारो तो?”

“आ बिज़नेस नथी, सर. मारो ताजमहाल छे. ताजमहालनी बीजी ब्रांच होय?”

में मृदुताथी जीवन अने प्रेमनी फिलोसोफीनी वात करी; युवान खील्यो!

“आ तस्वीर जोई?”

“तमारां पत्नी… ?” में अनुमान कर्युं.

“लग्न ज कोणे कर्यां छे?” युवाने फिक्कुं स्मित करी आगळ चलाव्युं, “टूंकमां कहुं तो, में नानपणमां मातापिता गुमाव्यां. फाइनल बीएमां आव्यो त्यारे आंखो चार थई. नमणां फूल समी ते फर्स्ट यरनी स्टुडन्ट. पहेली वार मारी ज़िंदगीमां फूल खील्यां. लायब्रेरीथी मुलाकात इस्कोन टेम्पल सुधी पहोंची गई. बे वर्षमां तो तेणे मारा जीवनने प्रेमथी भर्युं भर्युं कर्युं! सवारे कोलेज, सांजे इस्कोन मळीए; दर्शन करी राधाकृष्णने आत्मसात करीए. छूटां पडतां हुं तेना गाल चूमतो; मने तेनां रेशमी गाल खूब गमतां.”

फिक्कुं हसी तेणे आगळ चलाव्युं, “मारे मन प्रेम एटले हृदयनी सरवाणी, आराधना, समर्पण… पण बे वर्षमां तेने कोलेजनो रंग चढ्यो! तेने मारी लागणीओ फालतू बकवास लागवा लागी. विदेशनी घेलछामां तेणे एक एनआरआइ साथे लग्न करी लीधां…”

“अत्यारे क्यां छे?”

“मुंबइमां. सुखी हशे. मळ्यो नथी. अहीं ज मळी जाय छे!” तेणे हृदय पर हाथ मूक्यो.

“तमे?”

“इंदोर जई हुं सोनपापडी बनावतां शीख्यो. मास्टरी मेळवी. अहीं दुकान करी.”

“केम सोनपापडी ज?”

“प्रेमथी चूमेला तेना गालनी मीठाश… सोनपापडी सिवाय शामां मळे?” भीनी आंखो लूछतां कहे, “हुं तेने सोनपापडी कहेतो! मारी सोनपापडी!”

*** *** *** *** *** ***